วันพุธที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

การให้ อภัย

นานมากแล้ว . . . ผู้หญิงคนหนึ่ง รับรู้ว่ามีหัวใจ เพราะเธอรู้ว่าเธอมีลมหายใจ แต่ถึงแม้เธอเป็นแค่ผู้หญิงที่ธรรมดาๆ แค่นั้น เธอก็สามารถทำเพื่อปกป้องคนๆ หนึ่งได้ มีผู้ชายสองคนมาจีบเธอ คนที่หนึ่ง . . . เธอไม่ได้คิดชอบเลยสักนิด คนที่สอง . . . คือ คนที่เธอต้องการ และก็ชอบอยู่ในใจ ชายคนที่หนึ่ง . . . ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ผู้หญิงคนนี้มาทั้งที่เขานั้นไม่มีอะไรดี เจ้าชู้ต่างจากชายคนที่สอง ที่ผู้หญิงคนนี้ก็รู้สึกว่าชอบเขาเหมือนกันเขาทั้งดีและเป็นสุภาพบุรุษ คุณรู้ไหมว่า . . . ผู้หญิงคนนี้ได้เลือกใคร?เธอเลือกชายคนที่หนึ่ง ทำให้ชายคนที่สองก็ต้องบอกลาไปด้วยความเจ็บปวด ผู้หญิงคนนี้เล่ารู้สึกอย่างไร ทำไมเลือกชายคนที่หนึ่ง ทั้งที่เธอก็มีความต้องการชายคนที่สอง เวลาผ่านไปแสนนาน . . . และก็ได้พิสูจน์หัวใจคน และต่างคนต่างมีชีวิตที่ได้ไขว่คว้าขึ้นมาใหม่ ชายคนที่หนึ่ง . . . ได้จากไปแล้ว ไปมีและใช้ชีวิตในแบบของเขา ไปอยู่ตามเวรตามกรรมของเขา ชายคนที่สอง . . . ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่มีใครมาอยู่เคียงข้าง และแล้ววันหนึ่ง . . . ผู้หญิงคนนี้ได้มาพบกับชายคนที่สองอีกครั้งและเธอก็ได้ติดต่อกับเขา และเล่าถึงเหตุการณ์ในอดีตให้เขาฟังและทุกสิ่งที่เธอเก็บมาตลอดเวลาที่ผ่านมา . . . เมื่อก่อนนั้นฉันชอบเธอนะ เวลาที่ผ่านมาก็ยังแอบเฝ้ามองเธออยู่บ้าง เรื่องเขานั้น . . . เราจบกันหลังจากนั้นไม่เท่าไร ฉันคิดถึงเธอมาตลอด . . . วันนี้ฉันขอแค่ได้บอกว่า วันนั้นเขาได้บังคับให้ฉันคบกับเขาเพื่อที่จะแลกกับการทำร้ายตัวเธอ ฉันกลัวเธอจะไม่ปลอดภัย แล้วเขาก็ยังขู่เข็ญฉันต่างๆ นานาเพื่อให้ฉันยอมเขาทุกเรื่อง ฉันขอโทษสำหรับเรื่องวันนั้น . . . แต่เพราะว่าฉันคิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ คุณรู้รึป่าวว่าคำตอบที่กลับมาของชายคนที่สองคืออะไร เขาเปิดรับเธอเข้ามาในหัวใจอีกครั้ง . . . และทำให้เธอลืมอดีตทั้งหมดและวางอนาคตไว้ที่เขาคนเดียว ด้วยการที่ขอเธอแต่งงานและมีชีวิตอยู่ร่วมกัน ทำไมเขาถึงอภัยให้เธอล่ะ เธอได้ทำร้ายหัวใจเขาไม่ใช่เหรอ ก็เพราะว่าเขารักเธอไงล่ะ เขารักจนอภัยให้เธอได้ทุกอย่าง เขาเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้ได้ปกป้องตัวเขาไว้ และวันนี้เขานี้แหล่ะจะเป็นคนที่ปกป้องเธอตลอดไป ด้วยความรักและผูกพันโดยไม่มีอะไรมาทดแทนได้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน หัวใจเท่านั้นที่ไม่ใช่ตัวเลขและไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลา และไม่มีการทำให้สายเกินไป ไม่ว่าวันไหนถ้ามีความต้องการเราก็จะหากันจนเจอ. . . ได้พบกันจนได้ไม่ว่านานแค่ไหน

ไม่มีความคิดเห็น: